Ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Τέτοιας έκτασης είναι οι κλυδωνισμοί ώστε πλέον ακόμα και στελέχη που λειτουργούν διαχρονικά με όρους „κομματικού πατριωτισμού“ αποφεύγοντας ακόμη και στις πιο κρίσιμες στιγμές της μέχρι τώρα ιστορίας τους, να υποδαυλίσουν εικόνα αρνητικών δημοσιευμάτων για την Κουμουνδούρου, να παίρνουν καινοφανείς για τα ίδια πρωτοβουλίες εξωτερίκευσης: „Για να μη χάσουμε εντελώς την επαφή με τη λογική και την πραγματικότητα“, ως ανέφερε στο „Κ“, ένα εξ αυτών.
Μέσα σε διάστημα μόλις 5 ημερών, φυσικά στον απόηχο των δημοσκοπήσεων και ίσως εξ αφορμής τους αλλά όχι αμιγώς εξαιτίας τους, δυο περιστατικά, στάθηκαν αρκούντως αποκαλυπτικά για τη σχέση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ όχι με κορυφαία στελέχη γενικώς, αλλά τους πιο στενούς και „εμβληματικούς“ συνεργάτες του κ. Κασσελάκη από τον Σεπτέμβριο έως και σήμερα, που του προσέφεραν την επικράτηση, στηρίζοντάς τον (αν όχι ενθαρρύνοντας) και την διάσπαση (εξωθώντας την Ομπρέλα αλλά και την ομάδα Αχτσιόγλου σε αποχώρηση):
Παύλος Πολάκης και Νίκος Παππάς, οι „στρατηλάτες της νίκης“ Κασσελάκη, φάνηκε πως βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ (χωρίς να είναι σε συγκλίνουσες πορείες μεταξύ τους).
Ο κ. Κασσελάκης, δεν έχει πλέον „στενούς συνομιλητές“ στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Και ούτε ισχυρούς εσωκομματικούς συμμάχους.
Ο Παύλος Πολάκης, υπερσυντονιστής των τομεαρχών, για τον οποίο μάλιστα ο κ. Κασσελάκης προκάλεσε βαθειές ρωγμές στο κόμμα του ακόμη και με μετριοπαθή στελέχη που επέλεξαν να μην αποχωρήσουν στη διάσπαση, βρίσκεται απέναντι στην ηγεσία και σημαίνουσες επιλογές της: Αρχικά η διαφωνία αφορούσε το νομοσχέδιο των ομοφύλων, όταν ο χανιώτης βουλευτής εξέφρασε τη διαφωνία του για την ενθουσιώδη στήριξή του από το κόμμα. Τότε, ο Στέφανος Κασσελάκης, του διαμήνυσε: Εάν δεν το υπερψηφίσεις, θα διαγραφείς.
Έπειτα ακολούθησε μεσοβδόμαδα, το σκηνικό διαφωνίας Πολάκη με τους εξοπλισμούς και την „συναινετική“ διάθεση που επιδεικνύει η ηγεσία απέναντι στην Κυβέρνηση, για ζητήματα λ.χ εθνικά και αμυντικά. Μπήκε στο στόχαστρό του και ο Ευάγγελος Αποστολάκης. Στον καυγά, για δεύτερη φορά, ο Στέφανος Κασσελάκης του έδειξε την έξοδο.
Μήνυμα εύληπτο: Κουμάντο, κάνω μόνον εγώ.
Όσο και αν η Κουμουνδούρου και ο Πολάκης προσπάθησαν ανεπιτυχώς να διαψεύσουν τα πραγματικά περιστατικά, η Όλγα Γεροβασίλη, δεν το επέτρεψε: Επιβεβαίωσε το συμβάν, εκθέτοντας αμφότερους.
Ακολούθησε αμέσως μετά άλλο „κυνήγι“ και νέες ιλαρές διαρροές: Από ποιον διέρρευσε το περιστατικό και … ορίστε γιατί δεν δέχεται ο Κασσελάκης να φτιάξει ομάδα πρωινού καφέ που να συνεδριάζει σε καθημερινή βάση: Δεν έχει εμπιστοσύνη ότι δεν θα „τρυπούν“ όσα συζητώνται πίσω από τις κλειστές πόρτες.
Η πολιτική ουσία είναι πως ο χανιώτης βουλευτής, όχι μόνο δεν είναι πλέον στενός συνομιλητής του πολιτικού του „τέκνου“ αλλά βρίσκεται και σε τροχιά σύγκρουσης μαζί του.
Μείον ένας „σύμμαχος“ για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ.
Άδειασμα
Ταυτόχρονα σχεδόν, γνωστοποιήθηκε με πρωτοβουλία του ίδιου του Νίκου Παππά και η απόσυρση της δικής του στήριξης στον Στέφανο Κασσελάκη. Να σημειωθεί πως με τη στήριξή του στον β΄γύρο των εσωκομματικών εκλογών, κατάφερε ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να επικρατήσει της Ε. Αχτσιόγλου και να πάρει τη σφραγίδα του κόμματος.
Επιφανές στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ στο άκουσμα της αναμφισβήτητης επίθεσης Παππά στον Κασσελάκη (δεν είμαστε αξιόπιστοι, θα κριθεί η ηγεσία στις ευρωεκλογές κλπ), σχολίασε μάλλον δηκτικά στο „Κ“: „Αυτός δεν τον έβγαλε πρόεδρο και μας τον φόρτωσε και φτάσαμε εδώ που φτάσαμε; Τώρα τι θέλει;“.
Όλων τούτων δοθέντων, εξάγεται και έτερο ασφαλές συμπέρασμα: Ούτε ο „στρατηγός της νίκης“ Κασσελάκη, Νίκος Παππάς, στηρίζει πλέον τον πρόεδρο του κόμματος. Για την ακρίβεια: τον αμφισβητεί ανοιχτά.
Τα δημοσκοπικά ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκονται σε ελεύθερη πτώση, ανάλογη της πορείας Κασσελάκη στο κόμμα του. Ο ίδιος, δεν ορρωδεί. Είναι εμφανές ότι ποντάρει σε ένα κόμμα αυστηρά του γούστου του και ας καταπέσει σε μονοψήφιο ποσοστό.
„Κρατούν“ την αναπνοή τους στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, έως τις ευρωεκλογές. Γνωρίζοντας την ανεπίστρεπτη διαδρομή με σπασμένα φρένα προς τον κατήφορο, έχουν αρχίσει κορυφαία στελέχη, να „χτίζουν“ προσωπικές άμυνες, ώστε να μη μείνουν με τον μουτζούρη της ήττας την επομένη της ευρωκάλπης.
