Mια κουραστική Παρασκευή στο γραφείο έχει φτάσει στο τέλος της και η πρόσκληση/προτροπή ακούγεται: «Πάμε για μια μπύρα εδώ δίπλα;». Ξέρεις πολύ καλά πως δεν θα είναι μόνο μία και δεν θα είναι μόνο μπύρα. Και ορίστε όλα όσα συμβαίνουν μέχρι να καταλήξεις να τρέχεις κοντά στα μεσάνυχτα με πονοκέφαλο για να προλάβεις το τελευταίο τρένο. Ή και μετά.
Στάδιο 1
Έχεις φέρει αθλητικά παπούτσια και φόρμα για να πας κατευθείαν στο γυμναστήριο, ενώ λίγα λεπτά πριν σχολάσεις googl-άρεις για συνταγές με σαλάτες και σολομό.
Στάδιο 2
Το τρίωρο meeting όμως σου έχει κάνει το μυαλό μαρμελάδα και δεν είσαι και τόσο σίγουρος κατά πόσο θα μπορέσεις να γυμναστείς κατά τον τρόπο που θέλεις.
Στάδιο 3
Στέλνεις mail στον φίλο από το γραφείο που κάθεται απέναντί σου: Πώς είσαι μετά το meeting; Η απάντηση μονολεκτική: Μπύρα;
Στάδιο 4
Θυμάσαι πως το γυμναστήριό σου είναι ανοιχτό μέχρι τις 23.00. Κερδίζεις πολύτιμο χρόνο, σκέφτεσαι.
Στάδιο 5
Φτάνετε στο bar. Παραγγέλνεις μια μικρή βαρέλι, σου έρχεται μεγάλη.
Στάδιο 6
Κερασμένη από τον φίλο/ συνάδελφο.
Στάδιο 7
Την πίνεις σχεδόν σε ένα τέταρτο.
Στάδιο 8
Θυμάσαι τους τρόπους σου. Και αποφασίζεις να κεράσεις εσύ την επόμενη γύρα. Που φυσικά δεν αργεί.
Στάδιο 9
Συνειδητοποιείς πως το γυμναστήριο μάλλον θα μετατεθεί για την επόμενη ημέρα, ενδεχομένως νωρίς το πρωί. Ποιος άλλωστε μπορεί να κάνει διάδρομο με δυο μπύρες στο στομάχι; Ξέρεις όμως πως θα γυρίσεις αρκετά νωρίς σπίτι και θα μαγειρέψεις κάποια από τις συνταγές που έβλεπες νωρίτερα στο PC.
Στάδιο 10
Η ώρα περνά και ακόμη μια μπύρα -ως δια μαγείας ή όχι και τόσο- έχει έρθει στο τραπέζι.
Στάδιο 11
Ο φίλος/ συνάδελφος πάει τουαλέτα. Τσεκάρεις στο smartphone σου πότε έχει το επόμενο τρένο ή λεωφορείο, μέχρι να επιστρέψει.
Στάδιο 12
Γυρίζοντας από την τουαλέτα ο φίλος/ συνάδελφος έχει πετύχει δυο ακόμη άτομα από το γραφείο που συμπαθείς -ή τουλάχιστον δεν αντιπαθείς- και τα οποία προσφέρονται να κεράσουν κι αυτά μια ακόμη γύρα.
Στάδιο 13
Αφήνεις κάτω την τσάντα σου, που σχεδόν είχες πάρει προς αποχώρηση και εγκαταλείπεις την ιδέα της βραδινής μαγειρικής. Γνωρίζεις τι θα ακολουθήσει.
Στάδιο 14
Η μπύρα παραδίδει τη σκυτάλη στο ουίσκι. Ή το τζιν. Ή τη βότκα.
Στάδιο 15
Φτάνεις σχεδόν μεθυσμένος στον σταθμό του τρένου. Ήπιες. Έφαγες όμως;
Στάδιο 16
Με κάποιο τρόπο κατορθώνεις και φτάνεις στη γειτονιά σου όρθιος. Και με χαρά παρατηρείς πως ο Γιώργος με τα σουβλάκια είναι ανοιχτός. Παραγγέλνεις λες και δεν έχεις φάει όλη την προηγούμενη εβδομάδα.
Στάδιο 17
Είσαι στην εξώπορτά σου, την ανοίγεις με δυσκολία, αλλά τελικά καταφέρνεις να μπεις. Βγάζεις παπούτσια, αράζεις στο καναπέ, πόδια στο τραπεζάκι και τσακίζεις τα πιτόγυρα όπως τα ζόμπι την ανθρώπινη σάρκα στο Walking Dead.
Στάδιο 18
Θυμάσαι που μερικές ώρες πιο πριν έλεγες πως θα μαγειρέψεις, σολομό μάλιστα. Γελάς μόνος σου.
Στάδιο 19
Πέφτεις για ύπνο. Το να βάλεις τζατζίκι δεν ήταν τελικά και η σοφότερη επιλογή.
Στάδιο 20
Ξυπνάς. Είναι μόλις Σάββατο.