Όσοι έχουμε παιδιά, ξέρουμε ότι από τις πιο δύσκολες ηλικιακές  στιγμές είναι η εφηβεία. Πολλές αλλαγές συντελούνται σε σώμα και ψυχή στα αγόρια μας και στα κορίτσια μας που δυστυχώς δεν μπορούν να τις αποδεχθούν πολύ εύκολα τις περισσότερες φορές. Και αφού δεν μπορούν εκείνοι, θα μπορέσουμε να το κάνουμε εμείς ως γονείς; Ψυχραιμία αρχικά! Τίποτα δεν είναι τόσο φοβερό όσο θεωρούμε στην αρχή. Η σωστή αντιμετώπιση (που βασίζεται κυρίως στη διαχείριση των νεύρων και από τις δύο πλευρές θα έλεγα εγώ) είναι το α και το ω σε αυτές  τις περιπτώσεις. Όμως δεν είναι πάντα εφικτό.  Αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι να γνωρίζουν οι έφηβοι ότι το οικείο περιβάλλον τους  είναι εκεί, κοντά τους και πάντα πρόθυμο να τους ακούσει και να τους στηρίξει. Για να μη  φτάσουμε λοιπόν, στο σημείο κάθε προσπάθεια συζήτησης με τα εφηβάκια μας να καταλήξει σε πόλεμο και τα σπίτια μας να μετατραπούν σε πεδία μάχης, παρατίθενται μερικές συμβουλές για ομαλή συμβίωση (ή και επιβίωση μερικές φορές) με τα καμάρια μας.

#1 Υπομονή:  Ναι ακούγεται πολύ κλισέ είναι η αλήθεια αλλά ισχύει! Χρειάζονται τεράστια αποθέματα υπομονής ώστε να μη μετατρέπεται σε πεδίο μάχης κάθε προσπάθεια συζήτησης. Το σώμα τους αλλάζει, τα νεύρα είναι τον Θεό, τα μαθήματα πολλά και ίσως υπάρχει και μια ερwτική σχέση. Δεν είναι λίγα αυτά που έχουν να διαχειριστούν. Πρέπει λοιπόν, να νιώσουν ότι αυτός/ή που βρίσκεται στο ίδιο σπίτι μαζί τους, τους κατανοεί και κυρίως δεν τους επικρίνει. Είναι ένα «αυτί» που ακούει χωρίς να σχολιάζει αλλά λέγοντας ξεκάθαρα τη γνώμη του. Όσο και αν μην αρέσουν κάποιες επιλογές, οφείλουν να ακουστούν.

#2 Νέο λεξιλόγιο

Μπρο, μπρα, μπιφ, γκρίντζαρε, σκιπάρω είναι μερικές  από τις δεκάδες λέξεις που χρησιμοποιούν καθημερινά στο λεξιλόγιό τους οι έφηβοι. Για κάποιες χρειάζεται απλά να γίνει μετάφραση και για κάποιες άλλες να ανοιχθούν λεξικά ή/και μεγάλη φαντασία. Και κάπου εκεί, νιώθουμε περήφανοι για την εξέλιξη που στο μάθημα των Αγγλικών ή άλλης ξένης γλώσσας, αλλά ταυτόχρονα τσαντιζόμαστε που δεν μπορούν να μάθουν συνώνυμα σε Γλώσσα και μία απλή ρημαδομετάφραση στα Αρχαία. Και φυσικά δε θα μιλήσω για τη Γεωγραφία που όλοι μας έτυχε σε κάποια φάση να ταυτιστούμε με τον Περίανδρο Πώποτα, τον περίφημο Δήμαρχο  Κολοκοτρωνιτσίου στο σίριαλ «Το καφέ της Χαράς», που όπου πετύχαινε τον γιο του τον ρωτούσε “Νομός Ευρυτανίας, πρωτεύουσα;”. Χαλαρά λοιπόν με τα εφηβάκια που αναλαμβάνουν τον ρόλο  του δασκάλου έτσι ώστε να εμπλουτίσουν το ήδη υπάρχον vintage και μη προχώ δικό μας λεξιλόγιο με σκοπό να μας κάνουν πιο ιν.

#3 Wifi  Ω ναι! Δεν υπάρχει πιο χρήσιμο πράγμα σε σπίτι, ξενοδοχείο, καφετέρια, εστιατόρια και λοιποί χώροι που εισέρχονται έφηβοι και περνούν ώρα. Κάθονται, βγάζουν το κινητό τους από την τσέπη ή την τσάντα τους και απλά βυθίζονται στον κόσμο του διαδικτύου. Και κάπου εκεί συνειδητοποιείς ότι έχεις άπλετο χρόνο για να κάνεις όσα θέλεις, από δουλειές στο σπίτι μέχρι να ταξιδέψεις στη Λατινική Αμερική για είκοσι μέρες. Δε θα καταλάβουν ότι έφυγες από τη θέση σου, δε θα  νιώσουν (που λένε και οι ίδιοι) την απουσία σου. Αυτές οι εφηβικές γενιές έμαθαν να ζουν μέσα στην τεχνολογία από τα γεννοφάσκια τους  και πλέον την παίζουν στα δάχτυλα. Δεν μπορούν να μείνουν αποσυνδεδεμένοι, νιώθουν χαμένοι χωρίς να ξέρουν ανά πάσα ώρα και στιγμή τι συμβαίνει στα προφίλ τους στα κοινωνικά τους δίκτυα.

#4 Ενσυναίσθηση

Είναι σημαντικό για τους εφήβους να βλέπουν ότι τους καταλαβαίνουμε. Ότι μπορούμε να χωρέσουμε στα δικά τους παπούτσια χωρίς να ζοριζόμαστε. Να νιώθουν ότι η όποια γνώμη τους έχει θέση να ακουστεί μέσα στο σπίτι και να συζητηθεί. Ας μην ξεχνάμε ότι κι εμείς κάποτε υπήρξαμε έφηβοι. (Ευτυχώς όμως δεν είχαμε κοινωνικά δίκτυα και δεν υπάρχει καταγεγραμμένο υλικό από τις δικές μας τρελές εποχές…τι θυμήθηκα τώρα!!!) Δίνουμε χώρο και σεβόμαστε το δικαίωμά τους για ανεξαρτησία και αυτονομία. Η παρέα των συνομηλίκων έχει απαραίτητη θέση στη ζωή τους, ακόμα και αν διαφωνούμε με κάποιες επιλογές τους. Δε μεταθέτουμε ευθύνες και ενοχές αλλά ανοίγουμε αγκαλιά. Θυμόμαστε πώς θέλαμε εμείς να αντιμετωπιζόμασταν κάποτε και προσπαθούμε να ξαναβάλουμε στη ζωή μας την εφηβική ανεμελιά (ναι αγόρι μου, τότε που υπήρχαν οι δεινόσαυροι στη Γη, η μαμά ήταν έφηβη!  Γκρρρρρρρ!!)

 

 

#5 Ανοιχτή συζήτηση

Πόσο ωραία έχουμε νιώσει όταν κατά τη διάρκεια μια συζήτησης με τα έφηβα παιδιά μας εκείνα μας αποκάλεσαν “cool”; Σημασία σε μία κουβέντα έχει να νιώθουν άνετα να μιλήσουν για όσα τα απασχολούν και να εκφράσουν τις σκέψεις τους χωρίς φόβο. Να μη σκεφτούν ποτέ ότι πρέπει να κρύψουν κάτι από εμάς. Έτσι, πάντα να έχουμε στον νου μας ότι τους αντιμετωπίζουμε ως έφηβους και πιο μεγάλους πια και όχι ως παιδιά. Θέματα όπως η σ3ξουαλικότητα, το κάπν1σμα, οι σχέσεις και τα ν@ρκwτικά δεν είναι ταμπού. Επίσης, η επικαιρότητα και σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα είναι πάντα μία καλή αφορμή για συζήτηση. Δίνουμε χώρο στην άποψή τους, ακόμα και όταν διαφωνούμε με αυτήν. Η οποιαδήποτε εναντίωση συνήθως οδηγεί σε έντονες αντιδράσεις και αυτό θέλουμε να το αποφύγουμε. Παραμένουμε ενεργητικοί ακροατές και συνομιλητές γεμάτοι σεβασμό για τις σκέψεις τους.

 

Όλα τα παραπάνω αποτελούν συμβουλές και τίποτα άλλο. Η σχέση μας με τα παιδιά μας ξεκίνησε επίσημα την ημέρα που τα φέραμε στη ζωή. Ας μην αφήσουμε λοιπόν, μερικά «περίεργα» χρόνια να χαλάσουν αυτό το μαγικό δέσιμο που έχουμε. Εξάλλου, δεν υπάρχει μεγαλύτερη επιβράβευση για όσα κάνουμε, από εκείνη την ξαφνική αγκαλιά που δεχόμαστε από τα εφηβάκια μας σε ανυποψίαστη στιγμή. Οπότε, keep going bro και sis και στην τελική….εφηβεία είναι, θα περάσει!

 

 

Δημοσιεύσεις απόψεις: 92